Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
Warto odwiedzić
Chuck Missler – Upadli Aniołowie czy Setyci?
| Powrót do Artykułów Chuck Missler - Upadli Aniołowie czy Setyci? |
|
Te dziwne wydarzenia zapisane w Księdze Rodzaju 6 były rozumiane przez starożytne rabiniczne źródła, a także tłumaczy Septuaginty, jako odnoszące się do upadłych aniołów płodzących z ludzkimi kobietami dziwne hybrydowe potomstwo, znane jako „Nefilim”. W ten sposób rozumieli to również ojcowie wczesnego kościoła. Te dziwaczne wydarzenia mają także swoje odzwierciedlenie w legendach i mitach każdej starożytnej kultury na ziemi: starożytnych Greków, Egipcjan, Hindusów, mieszkańców Wysp Mórz Południowych, Indian Amerykańskich i praktycznie wszystkich innych. Jakkolwiek, wielu studentów Biblii było nauczanych, że te fragmenty Księgi Rodzaju 6 w rzeczywistości mówią o niepowodzeniu w utrzymaniu w separacji „wiernej” linii Seta od „bezbożnej” linii Kaina. Według tej idei, po zabiciu Abla przez Kaina, linia Seta została oddzielona i pozostała wierna, a linia Kaina stała się bezbożna i zbuntowana. Ci „Synowie Boży” mieli być przywództwem w linii Seta; „córki człowiecze” miały oznaczać linię Kaina. Małżeństwa zawierane między nimi rzekomo miały zamazywać to oddzielenie. (Dlaczego potomstwo pochodzące z tych związków zostało nazwane „Nefilim” pozostaje bez jakiegokolwiek wyjaśnienia.) Ponieważ Jezus prorokował: „Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego,” [2] ma tu zasadnicze znaczenie, aby zrozumieć, co w tych dniach się działo. W 5 wieku n.e. „anielska” interpretacja Księgi Rodzaju 6 zaczęła coraz bardziej być postrzegana jako kłopotliwa, gdy była atakowana przez krytyków. (Co więcej, w kościele rozpoczął się kult aniołów. Powstała także instytucja celibatu. Zaczęto się obawiać, że „anielska” interpretacja Księgi Rodzaju 6 miała wpływ na te poglądy.) Celsus i Julian Apostata użyli tradycyjnego „anielskiego” poglądu, aby zaatakować chrześcijaństwo. Juliusz Afrykański uciekł się do setyckiej interpretacji, jako bardziej wygodnej. Cyryl Aleksandryjski także odrzucił ortodoksyjną „anielską” postawę na rzecz interpretacji „linii Seta”. Również Augustyn przyjął teorię setycką, i tym samym przeważyła ona w średniowieczu. Jest ona nadal powszechnie nauczana w wielu kościołach, które uważają literalną „anielską” interpretację, jako nieco niepokojącą. Jest wielu wybitnych nauczycieli biblijnych, którzy nadal bronią tego poglądu.
Problemy z Poglądem Setyckim Poza zaciemnieniem pełnego zrozumieniem tych wydarzeń w początkowych rozdziałach Księgi Rodzaju, pogląd ten utrudnia także zrozumienie proroczych implikacji biblijnych aluzji do „Dni Noego.” [3] Niektóre z wielu problemów z „poglądem setyckim” dotyczą następujących rzeczy:
1. Sam Tekst Znacząca dowolność interpretacji musi być zastosowana do literalnego tekstu, aby dojść do poglądy „Setyckiego”. (W analizie danych istnieje takie powiedzenie, że „jeśli dane poddasz odpowiednio ciężkim torturom, to przyznają się do wszystkiego.”) Termin przetłumaczony jako „Synowie Boży” to, po hebrajsku, B’nai HaElohim, „Synowie Elohim“, co jest terminem konsekwentnie używanym w Starym Testamencie w odniesieniu do aniołów, [4] i nigdy nie został użyty wobec wierzących. To była tak zrozumiane w starożytnych rabinicznych źródłach, dla tłumaczy Septuaginty w III wieku przed Chrystusem i dla ojców wczesnego kościoła. Próby używania tego terminu w odniesieniu do „pobożnego przywództwa” nie posiadają uzasadnienia w Piśmie. [5] Interpretacja „Synów Seta i córek Kaina” zniekształca i zaciemnia zamierzoną antytezę gramatyczną pomiędzy Synami Bożymi a córkami Adama. Próby narzucenia jakiejkolwiek innej interpretacji tego hebrajskiego tekstu pozostają w sprzeczności ze zrozumieniem zarówno rabinów jak i badaczy wczesnego kościoła. Leksykograficzna antyteza jasno wskazuje na kontrast pomiędzy „aniołami” a ziemskimi kobietami. Jeśli tekst miał w zamierzeniu przedstawić kontrast pomiędzy „synami Seta i córkami Kaina,” to dlaczego nie jest to tam napisane? Set nie był Bogiem, a Kain nie był Adamem. (Dlaczego nie „synowie Kaina” i „córki Seta?” Nie ma podstaw do ograniczenia tekstu do potomstwa Adama. Poza tym nie ma wzmianki o córkach Elohim.) I jak ta „setycka” interpretacja przyczynia się do wyjaśnienia powodu potopu, co jest podstawowym zamierzeniem tekstu? Cały ten pogląd opiera się na serii przypuszczeń bez biblijnego poparcia. Biblijny termin „Synowie Elohim” (to znaczy Samego Stwórcy), ogranicza się do tych, którzy zostali stworzeni bezpośrednio przez Boga, a nie do tych, którzy się urodzili się w naturalny sposób. [6] W genealogii Jezusa w Ew. Łukasza tylko Adam jest nazwany „synem Bożym.” [7] Cały biblijny dramat dotyczy tragedii polegającej na tym, że ludzkość jest upadłą rasą, od początkowego zaprzepaszczenia nieśmiertelności przez Adama. Chrystus tym, którzy Go przyjęli, daje unikalnie moc stania się synami Bożymi. [8] Będąc narodzonymi na nowo z Ducha Bożego, jako zupełnie nowe stworzenie [9] przy ich zmartwychwstaniu zostaną oni przyobleczeni i staną się budowlą Bożą [10] i staną się równi aniołom.[11] Termin oiketerion, nawiązujący do niebiańskiego ciała, za którym tęskni wierzący, aby zostać w nie ubranym, jest dokładnie tym samym terminem używanym dla niebiańskich ciał, których pozbawili się upadli aniołowie. [12] Próba zastosowania terminu „Synowie Elohim” w szerszym sensie nie ma podstaw w tekście i zaciemnia precyzję jego właściwego użycia. Okazuje się to być założeniem, które jest antagonistyczne do jednolitego biblijnego użycia tego terminu.
2. Córki Kaina „Córki Adama” również nie oznaczają jedynie córek Kaina, ale raczej chodzi tutaj wyraźnie o całą rasę ludzką. Te córki były córkami urodzonymi z ludzi, o czym mówi początek rozdziału: A kiedy ludzie zaczęli się rozmnażać na ziemi i rodziły się im córki, ujrzeli synowie Boży, że córki ludzkie były piękne. Wzięli, więc sobie za żony te wszystkie, które sobie upatrzyli. (Ks. Rodzaju 6:1,2) Z tego tekstu jasno wynika, że te córki nie były ograniczone do konkretnej rodziny czy grupy, ale, rzeczywiście, wszystkie były Benot Adam, „córkami Adama.” Nie ma tutaj wyraźnego oddzielenia córek Seta. Albo, czy były one pozbawione urody w przeciwieństwie do córek Kaina? Wydaje się to dotyczyć całego żeńskiego potomstwa Adama. (A co z „synami Adama?” Gdzie oni pasują, używając tej naciąganej dychotomii?) Co więcej, linia Kaina niekoniecznie była znana ze swojej bezbożności. Ze studiowania imion dzieci Kaina, z których wiele zawierało w sobie imię Boga [13], wcale nie jest oczywiste, że wszyscy oni musieli być niewierni.
3. Założenie o separacji rodowej Koncepcja oddzielnych „rodów” jest sama w sobie podejrzana i sprzeczna z Pismem. [14] Narodowe i rasowe podziały były rezultatem Bożej interwencji w Księdze Rodzaju 11, pięć rozdziałów później. Nie ma żadnych oznak, potwierdzających to, że linie rodowe Seta i Kaina trzymały się osobno ani że miały taki nakaz. Taki nakaz oddzielenia się pojawił się dużo później. [15] Księga Rodzaju 6:12 potwierdza, że wszelkie ciało skaziło Jego drogi na ziemi.
4. Założenie o pobożności Seta Nie ma żadnych dowodów, bezpośrednich lub pośrednich, na to, że Set był pobożny. Tylko jedna osoba była zabrana przed nadchodzącym sądem (Enoch), i tylko ośmiu osobom była dana ochrona w arce. Nikt poza najbliższą rodziną Noego nie został uznany godnym być zbawionym. W rzeczywistości, z tekstu wynika, że oni odróżniali się od innych. (Nie ma żadnych dowodów na to, że żony synów Noego pochodziły z rodu Seta.) Nawet Gaebelein zauważa, że „określenie Synowie Boży nigdy nie jest odnoszone w Starym Testamencie do wierzących”, których synostwo jest „wyraźnie objawieniem nowotestamentowym.” [16] „Synowie Elohim” widzieli, że córki ludzkie były piękne i brali sobie za żony te, które chcieli. Wydaje się, że kobiety miały niewiele do powiedzenia w tej sprawie. Taka apodyktyczna implikacja raczej nie sugeruje pobożnego podejścia do związku małżeńskiego. Nawet wzmianka o tym, że widzieli oni, że córki ludzkie były atrakcyjne wydaje się być nie ma miejscu, jeżeli chodziłoby tylko o normalną biologię. (A czy córki Seta były tak bardzo nieatrakcyjne?) Należy również podkreślić, że synem samego Seta był Enosz, i że z tekstu wynika, że zamiast reputacji kogoś, kto dąży do pobożności, on, jak się wydaje zapoczątkował profanowanie imienia Boga. [17] Jeśli ród Seta był wierny to, dlaczego zginął podczas potopu?
5. Nienaturalne Potomstwo Najbardziej poważną skazą tej pokrętnej „setyckiej” teorii jest pojawienie się Nefilim, jako rezultatu tych związków. (Naciąganie tłumaczenia tego słowa, jako „giganci” nie rozwiązuje problemu.) To jest potomstwo zrodzone z tych szczególnych związków z Księgi Rodzaju 6:4, które wydaje się być wymienione jako główny powód potopu. Prokreacja rodziców o różnych poglądach religijnych nie owocuje nienaturalnym potomstwem. Wierzący poślubiający niewierzących mogą wydać na świat „potwora”, ale raczej nie nadczłowieka czy nienaturalne dzieci! To była ta nienaturalna prokreacja i jej rezultat w postaci anormalnym stworzeń, które stały się głównym powodem potopu. Tylko rodzina Noego miała niezafałszowaną genealogię, co jest udokumentowane w Księdze Rodzaju 6:9. Drzewo genealogiczne Noego było wyraźnie nieskażone. Termin użyty tam, tamiym, dotyczy fizycznego skażenia. [18] Dlaczego to potomstwo zostało nazwane „mocarzami” i „sławnymi ludźmi”? Ten opis charakteryzujący dzieci nie mógłby się tutaj stosować, gdyby ojcowie byli tylko ludźmi, nawet pobożnymi. Kolejną trudnością wydaje się być to, że ich potomkami byli jedynie mężczyźni; nie ma żadnej wzmianki o „sławnych kobietach”. (Czyżby wśród Setytów miał miejsce ubytek chromosomalny? Czy w tym rodzie występował tylko chromosom „Y”?) [19]
6. Potwierdzenia w Nowym Testamencie „Każda sprawa ma być oparta na dwóch lub trzech świadkach.”[20] W sprawach biblijnych istotne jest, aby zawsze porównać fragmenty Pisma Świętego z innymi fragmentami w Piśmie. Potwierdzenia w Nowym Testamencie z Listu Judy i 2 Piotra są niemożliwe do zignorowania. [21] Bóg bowiem nie oszczędził aniołów, którzy zgrzeszyli, lecz strąciwszy ich do otchłani [Tartarus], umieścił ich w mrocznych lochach, aby byli zachowani na sąd; Również starożytnego świata nie oszczędził, lecz ocalił jedynie ośmioro wraz z Noem, zwiastunem sprawiedliwości, zesławszy potop na świat bezbożnych; 2 Piotra 2:4-5 Objaśnienia Piotra nawet ustalają czas upadku tych aniołów na dni potopu Noego. Nawet słownictwo Piotra jest prowokujące. Piotr używa terminu Tartarus, przetłumaczonego tutaj, jako „piekło.” To jest jedyne miejsce, gdzie to greckie słowo pojawia się w Biblii. Tartarus jest greckim określeniem na „mroczną krainę cierpienia”; „otchłań ciemności w niewidzialnym świecie”. Użyty w Iliadzie Homera, jako będący „tak daleko poniżej Hadesu, jak ziemia poniżej Nieba …” [22] W mitologii greckiej jest powiedziane, że niektórzy półbogowie, Chronos i buntowniczy Tytani, zbuntowali się przeciwko ich ojcu, Uranosowi, i po długiej walce zostali pokonani przez Zeusa i strąceni do Tartaru. List Judy23 także zawiera aluzje do tych dziwnych wydarzeń, kiedy te „obce” stworzenia wdarły się do ludzkiego procesu reprodukcyjnego: Aniołów zaś, którzy nie zachowali zakreślonego dla nich okręgu, lecz opuścili własne mieszkanie, trzyma w wiecznych pętach w ciemnicy na dzień sądu; Tak też Sodoma i Gomora i okoliczne miasta, które w podobny sposób oddały się rozpuście i przeciwnemu naturze pożądaniu cudzego ciała, stanowią przykład kary ognia wiecznego za to. Judy 6,7 Te aluzje do „pożądania cudzego ciała”, „niezachowania zakreślonego dla nich okręgu”, „opuszczenia własnych mieszkań”, i „oddawanie się rozpuście”, zdają się wyraźnie pasować do obcych intruzów z Księgi Rodzaju 6. (Termin na oznaczenie mieszkania, oiketerion, wskazuje na ich niebiańskie ciała, z których oni wyszli. [24]) Te aluzje z Nowego Testamentu wydają się obalać „setycką” alternatywę interpretacji Księgi Rodzaju 6. Jeśli pożycie pomiędzy „synami Bożymi” a „córkami ludzkimi” było jedynie małżeństwami pomiędzy Setytami i Kainitami, to wydaje się niemożliwe wyjaśnienie tych fragmentów i powodu, dla którego niektórzy upadli aniołowie są uwięzieni, a inni mają wolność do odbywania niebiańskich wędrówek.
7. Następstwa po Potopie To dziwne potomstwo występowało także po potopie: „A w owych czasach, również i potem… byli na ziemi Nefilim…” [25] „Setycki” pogląd zawodzi w wyjaśnieniu tego zwrotu „również i potem”. Nie on żadnego wytłumaczenia skąd wzięli się „giganci” w ziemi Kanaan. Jednym z kontrowersyjnych nakazów Boga zapisanych w Starym Testamencie było wytępienie, po wejściu do ziemi Kanaan, każdego mężczyzny, kobiety i dziecka z pewnych plemion zamieszkujących tę ziemię. Jest to trudne do usprawiedliwienia bez wejrzenia w „problem puli genowej” (ang. gene pool problem) od pozostałych Nefilim, Refaim, i innych, co wydaje się rozjaśniać tą trudność.
8. Prorocze Implikacje Innym powodem, dla którego zrozumienie Księgi Rodzaju 6 jest tak ważne, jest to, że jest to warunkiem koniecznym do zrozumienia (i przewidywania) szatańskich sposobów [26], a w szczególności, specyficznego zwiedzenia, które ma przyjść na całą ziemię, jako głównej cechy przepowiedzianej w proroctwach czasów ostatecznych. [27]
Podsumowanie Jeśli przyjmiemy integralny pogląd na Pismo Święte, wówczas wszystko w nim powinno „wiązać się ze sobą.” Pogląd tego autora jest taki, że „Teoria Anielska“, jakkolwiek niepokojąca, jest klarowną, bezpośrednią prezentacją tekstu biblijnego, potwierdzoną przez różne odnośniki z Nowego Testamentu oraz była tak rozumiana zarówno przez Żydów, jak i teologów chrześcijańskich. „Pogląd Setycki” jest wygodną inwencją opartą na sieci nieusprawiedliwionych założeń, sprzecznych z pozostałym zapisem Biblii. Należy także podkreślić, że większość konserwatywnych badaczy Biblijnych przyjmuje pogląd „anielski”. [28] Wśród tych, którzy popierają pogląd „anielski” są: G. H. Pember, M. R. DeHaan, C. H. McIntosh, F. Delitzsch, A. C. Gaebelein, A. W. Pink, Donald Grey Barnhouse, Henry Morris, Merril F. Unger, Arnold Fruchtenbaum, Hal Lindsey, and Chuck Smith, będący tymi którzy są najbardziej znani. Dla tych, którzy traktują Biblię poważnie, argumenty wspierające „Pogląd Anielski” wydają się być wystarczająco przekonywające. Dla tych, którzy pozwalają sobie na większą dowolność interpretacji wobec prostego przedstawienia tekstu, żadna obrona nie może okazywać się ostateczna. (I czekają na nich większe niebezpieczeństwa niż implikacje towarzyszące tym kwestiom!) Dla dalszego zbadania tego tematu zobacz:
PRZYPISY: 1. Mat 24:37 Opracował: Natan P. źródło:http://ukrytenawidoku.pl |
Dlaczego Bóg zesłał sąd w postaci potopu w czasach Noego? Chodzi tutaj o
znacznie więcej niż po prostu historyczny problem; unikalne wydarzenia,
które doprowadziły do potopu są warunkiem do zrozumienia proroczych
implikacji przepowiedni naszego Pana odnośnie Jego powtórnego przyjścia.
[1]