Dlaczego
jest to ważny temat do rozważania? Ponieważ współczesny ruch
zielonoświątkowo-charyzmatyczny uznaje chrzest Duchem Świętym za tożsamy
z napełnieniem Duchem. Według nich każdy człowiek ochrzczony czyli
zanurzony w Duchu musi albo mówić obcymi językami albo prorokować. Zatem
jeśli przynajmniej jeden z tych dwóch znaków nie wystapił u
chrześcijanina, to jest on pozbawiony Ducha Świętego. W ten sposób
dokonują podziału wierzących na duchowych, tych posiadających
spektakularne dary i resztę, czyli cielesny kościół. Taki sam podział
głosili montaniści, uznani przez wczesny kościół za heretyków.
Chrzest czyli zanurzenie w Duchu Świętym
Inaczej
zwany narodzeniem z góry (nowonarodzeniem) - jest suwerennym aktem
Boga, całkowicie niezależnym od człowieka i jego zabiegów, nieutracalnym
darem.
Βαπτίζω baptizō – czasownik pochodzący od Βάπτω baptó; zanurzyć, zanurzać; aby całkowicie zmoczyć; dosłownie „kąpiel pod”; baptizo wynika z zanurzenia (zanurzenie), w przeciwieństwie do 4472 / ῥαντίζω rhantizó -pokropić.
Βάπτω baptó
- zanurzam, zabarwić, czasownik podstawowy; to znaczy całkowicie
przykryć płynem; w Nowym Testamencie w szczególnym sensie, tzn
(dosłownie) do nawilżania (części własnej osoby), lub (w domyśle) do
barwienia (jak barwnik) – kąpiel.
- Jan 3:1-8 1 A był pewien człowiek z faryzeuszy, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. 2
Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: Mistrzu, wiemy, że
przyszedłeś od Boga jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić tych
cudów, które ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był. 3 Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może ujrzeć królestwa Bożego. 4
Nikodem zapytał go: Jakże może się człowiek narodzić, będąc stary? Czy
może powtórnie wejść do łona swojej matki i narodzić się? 5
Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie
narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. 6 Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem. 7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. 8
Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego głos, ale nie wiesz, skąd
przychodzi i dokąd zmierza. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.
- Ezech. 36:25-27 25 i pokropię (וְזָרַקְתִּ֧י wə•zā•raq•tî) was
czystą wodą, i będziecie czyści od wszystkich waszych nieczystości i od
wszystkich waszych bałwanów oczyszczę was.26 I dam wam serce nowe, i
ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce
kamienne, a dam wam serce mięsiste. 27 Mojego Ducha dam do waszego
wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań, moich
praw będziecie przestrzegać i wykonywać je.
זָרַק zaraq- pokropić (płynem lub cząstkami ciała stałego) - być tu i tam (wszędzie), rozproszenie, obsypać
Metafora Ezechiela pokropienia wodą ma dwa źródła pochodzenia:
- Pokropić osobę lub rzecz czystą wodą, która stała się nieczysta prez
dotknięcie martwego ciała było częścią mojżeszowego rytuału
oczyszczenia.
- Przyjęcie niewierzących do społeczności Izraela odbywało się z zastosowaniem trzech rytuałów
- Milah (מִילָה) – obrzezanie
- Tevilah (טְבִילָה) – rytułał zanurzenia będący symbolem duchowego oczyszczenia
- Krwawa ofiara
Zatem chodzi o Bożą obietnicę
oczyszczenia, której zrozumienie należy zawęzić do odpuszczenia
grzechów. Chrzest w wodzie jest symbolem tego oczyszczenia i włączenia
do społeczności, do Kościoła. Symbolem, lecz nie oczyszczeniem i nie
włączeniem, które mają pochodzenie boskie.
To włączenie do społeczności wierzących
- 1 Kor. 12:13 Bo wszyscy w jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni (ἐβαπτίσθημεν ebaptisthēmen) w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
- Kol. 3:11 Gdzie (w odnowieniu tym) nie
ma Greka ani Żyda, obrzezanego ani nieobrzezanego, cudzoziemca ani
Scyty, niewolnika ani wolnego, ale wszystkim i we wszystkich Chrystus.
- Gal. 3:27-28 27 Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni (ἐβαπτίσθητε ebaptisthēte)
w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa. 28 Nie ma Żyda ani
Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety;
wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.
- Rzym. 6:3-5 3 Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni (ἐβαπτίσθημεν ebaptisthēmen) w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? 4 Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest (βαπτίσματος baptismos)
w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę
Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. 5 Jeśli bowiem
zostaliśmy z nim wszczepieni w podobieństwo jego śmierci, to będziemy
też z nim wszczepieni w podobieństwo zmartwychwstania;
- 2 Kor. 13:14 Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólnota Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Amen.
- Filip. 2:2 Jeśli
więc jest jakieś pocieszenie w Chrystusie, jeśli jakaś pociecha
miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i
miłosierdzie;
Zapieczętowanie na dzień odkupienia
- Efez. 1:13 W
nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy,
ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście
zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym;
Rękojmia
- 2 Kor. 5:5 A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako porękę
Uświęcenie
- 2 Tes. 2:13-14 13
Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani
przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie
Ducha i wiarę w prawdę. 14 Do tego powołał was przez naszą ewangelię,
abyście dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Odrodzenie i nieustanne odnowienie
- Tyt. 3:5 Nie z
uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego
miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha
Świętego;
- Jan 3:5 Jezus
odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi
z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.
Każdy chrześcijanin ma Ducha Świętego. Nie można być chrześcijaninem i nie mieć Ducha Świętego
- Rzym. 8:9 Lecz
wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A
jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.
Duch Święty to Duch Boży
- Efez. 4:30 I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.
Świety Duch Boży to Duch Chrystusowy
- 1 Piotr. 1:10-11
10 O to zbawienie wywiadywali się i badali je prorocy
(starotestamentowi), którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce.
11 Badali oni, na jaką i jakiego rodzaju porę wskazywał Duch Chrystusa,
który był w nich, przepowiadając cierpienia, które miały przyjść na
Chrystusa i mającą potem nastąpić chwałę.
Duch Święty jest Bogiem, to Duch Pański
- Dzieje 5:3-4...9 3
Lecz Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan tak napełnił twoje
serce, abyś okłamał Ducha Świętego i odłożył sobie część pieniędzy za
ziemię? 4 Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za
sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do
swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga....9 Wtedy Piotr powiedział
do niej: Dlaczego się ze sobą zmówiliście, aby wystawić na próbę Ducha
Pańskiego? Oto są przed drzwiami ci, którzy pogrzebali twego męża, i
ciebie wyniosą.
Bóg Ojciec, Słowo (Jezus) i Duch Święty są jednością
- 1 Jana 5:7 Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.
W Duchu Świętym zanurza (chrzci) Jezus Chrystus
- Mat. 3:11 Ja
was chrzczę wodą ku pokucie; ten zaś, który idzie za mną, jest
mocniejszy ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was
chrzcił Duchem Świętym...
- Mar. 1:8 Ja chrzciłem was wodą, ale on będzie was chrzcił Duchem Świętym.
- Łuk. 3:16
Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy
ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On
będzie was chrzcił Duchem Świętym...
W swoim kazaniu w dniu Pięćdziesiątnicy Piotr tak powiedział o Chrystusie:
- Dzieje 2:33 (Jezus) Będąc więc wywyższony prawicą Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.
Chrystus zanurza w Duchu (chrzci), ponieważ to On „wylał” Ducha w czasie tych nadzwyczajnych wydarzeń Pięćdziesiątnicy.
Napełnienie Duchem Świętym
πλήθω plḗthō – czasownik - wypełnić, napełnić, pełnia, dostarczyć, wyposażyć, zaopatrzyć
πλήρης plérés – przymiotnik – pełen, okupowany przez, obfitujący,
To
nie chrzest w Duchu Świętym; być napełnionym Duchem Świętym to być pod
Jego wpływem, być wyposażonym / posiadać Jego moc (dar), potrzebną do
sprawowania wyznaczonej przez Boga posługi.
- Zachariasz został napełniony Duchem Świętym, czego przejawem było prorokowanie, nie był w tym czasie ochrzczony Duchem Świętym.
Łuk. 1:67 A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony (ἐπλήσθη eplēsthē) Duchem Świętym, prorokował:
- Elżbieta została napełniona Duchem Świętym, czego przejawem była głośna mowa, nie była w tym czasie ochrzczona Duchem Świętym.
Łuk. 1:41-42 41 A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dziecko w jej łonie i Elżbieta została napełniona (ἐπλήσθη eplēsthē) Duchem Świętym. 42 I zawołała donośnym głosem: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony jest owoc twego łona.
- Jozue został wypełniony duchem mądrości , czego przejawem był
autorytet i mądre rządy, nie był w tym czasie ochrzczony Duchem Świętym.
5 Mojż. 34:9 Jozue zaś, syn Nuna, był pełen (מָלֵא֙ mā•lê / ἐνεπλήσθη eneplesthe – septuaginta) ducha (ר֣וּחַ rū•aḥ / πνεύματος pneumatos - septuaginta) mądrości,
gdyż Mojżesz włożył nań swoje ręce; słuchali go więc synowie izraelscy i
postępowali zgodnie z tym, co Pan nakazał przez Mojżesza.
Napełnieniu Duchem Świętym towarzyszą nie tylko dary mówienia obcymi językami i prorokowania
- Jezus był pełen Ducha Świętego, czego efektem było zaprowadzenie go na pustynię.
Łuk. 4:1 A Jezus, pełen (πλήρης plērēs) Ducha Świętego, wrócił znad Jordanu i został zaprowadzony przez Ducha na pustynię;
- Piotr napełniony Duchem Świetym złożył świadectwo prawdy, ewangelizował.
Dzieje 4:8 Wtedy Piotr, pełen (πλησθεὶς plēstheis) Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;
- Szczepan był pełen Ducha Świętego, co dało mu siłę złożyć świadectwo o Jezusie podczas kamienowania.
Dzieje 7:55-56 55 A on, pełen (πλήρης plērēs) Ducha
Świętego, patrzył uważnie w niebo i ujrzał chwałę Boga i Jezusa
stojącego po prawicy Boga. 56 I powiedział: Oto widzę niebiosa otwarte i
Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga.
- Siedmiu mężczyzn było pełnych Ducha Świętego, co dało im siłę do sprawowania posługi przy stołach.
Dzieje 6:2-3 2
Wtedy dwunastu, zwoławszy całe mnóstwo uczniów, powiedziało: Nie jest
rzeczą słuszną, żebyśmy porzucili słowo Boże, a obsługiwali stoły. 3
Upatrzcie więc, bracia, spośród siebie siedmiu mężczyzn, mających dobre
świadectwo, pełnych (πλήρεις plēreis) Ducha Świętego i mądrości, którym zlecimy tę sprawę.
- Barnaba był pełen Ducha Świętego, czego przejawem było umacnianie w wierze braci i ewangelizacja.
Dzieje 11:23-24 23 Gdy (Barnaba) tam
przybył i ujrzał łaskę Boga, uradował się i zachęcał wszystkich, aby
zgodnie z postanowieniem serca trwali przy Panu. 24 Był to bowiem mąż
dobry, pełen (πλήρης plērēs) Ducha Świętego i wiary. I przybyło Panu mnóstwo ludzi.
Wypełnienie mocą Ducha Świętego jest do
pewnego stopnia zależne od człowieka. Grzech, zwątpienie i zaniedbanie
mogą ten stan zmienić
- Tymoteusz przechodził kryzysy wiary związany z grzechem i
prześladowaniami i nie nie był pełen Ducha Świętego przez cały przebieg
swojej służby (2 Tym. 1:2-4, 2 Tym. 1:8, 2 Tym. 2:22, Hebr. 13:23)
2 Tym. 1:6 Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił dar Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk. - Rzym. 12:11 (bądźcie) W pracy nieleniwi, pałający duchem, służący Panu;
- 1 Tes. 5:19 Ducha nie gaście.
Efekty wypełnienia mocą zawsze przejawiają się w momencie napełnienia Duchem Świętym
- Zachariasz zaraz po napełnieniu Duchem Świętym prorokuje, Łuk. 1:67
- Elżbieta zaraz po napełniu Duchem Świętym woła donośnym głosem, Łuk. 1:41-42
- Zgromadzeni zaraz po napełniu Duchem Świętym mówią obcymi językami, Dzieje 2:1-8
- Piotr zaraz po napełniu Duchem Świętym przemawia z mocą, Dzieje 4:8
- Apostołowie i uczniowie zostają ponownie napełnieni Duchem Świętym i zaczynają głosić Słowo Boże, Dzieje 4:31 (13-31)
- Szczepan zaraz po napełniu Duchem Świętym składa świadectwo, Dzieje 7:55-56
- Nawróceni poganie zaraz po napełniu Duchem Świętym mówią językami, Dzieje 10:44-46
- Saul zaraz po napełneniu Duchem Świętym ogłasza sąd, Dzieje 13:9-11
- Joanici zaraz po napełniu Duchem Świętym prorokują i mówią językami, Dzieje 19:6
Napełnienie Duchem Świętym jest zależne od samego Ducha.
- 1 Kor. 12:4-11 4
A różne są dary, lecz ten sam Duch. 5 Różne też są posługi, lecz ten
sam Pan. 6 I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia
wszystko we wszystkich. A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego
pożytku....11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając
każdemu z osobna, jak chce.
Przyczyny błędnego rozumowania
Współczesny
ruch charyzmatyczny w celu dopasowania Słowa Bożego do przeżyć i
doświadczeń występujących wśród członków tego ruchu celowo nie rozróżnia
pojęcia napełnienia Duchem Świętym od Chrztu Duchem Świętym, powołując
się na następujące fragmety z Dziejów Apostolskich
Powstanie kościoła
Dzieje 2:1-7 1
A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym
samym miejscu.2 Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie
gwałtownego wiatru (πνοή pnoé), i wypełnił
cały dom, w którym siedzieli. 3 Ukazały się im rozdzielone języki jakby z
ognia, które spoczęły na każdym z nich. 4 I wszyscy zostali napełnieni
Duchem (πνευματος pneumatos) Świętym, i
zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. 5 A
przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężczyźni pobożni, ze wszystkich narodów
pod niebem. 6 A kiedy powstał ten szum, zeszło się mnóstwo ludzi i
zdumieli się, bo każdy z nich słyszał ich mówiących w jego własnym
języku.
- Mowa o wyjątkowym w historii świata momencie powstania kościoła,
gdzie wszyscy wierzący naraz zostają ochrzczeni Duchem Świętym przy
jednoczesnym napełnieniu Duchem Świętym.
- Do czasu pięćdziesiątnicy kościół nie istniał.
- Wszyscy wierzący zgromadzili się w jednym miejscu, wers 1
- Duch Święty zostaje wylany na świat czemu towarzyszy odgłos uderzenia gwałtownego wiatru. Słowo Duch (πνεῦμα pneuma) i Wiatr (πνοή pnoé) w języku greckim mają wspólne pochodzenie (od słowa πνέω pneo – dech, dmuchać). Wiatr jest symbolem Ducha Świętego (Jan 3:8).
- W jednym momencie wszyscy zostali ochrzczeni Duchem Świetym i
włączeni do społeczności świętych w ciele Chrystusa, języki ognia jakie
się nad nimi pojawiły symbolizują ich jedność w Duchu, i osobliwość jako
członków ciała, wers 3.
- Następnie wszyscy zostają napełnieni Duchem Świętym, jego mocą, mówią obcymi językami tak jak im Duch pozwalał mówić, wers 4
- Chrzest Duchem Świetym nastąpił przed wypełnieniem mocą Ducha Świętego.
Włączenie pogan do ciała Chrystusa
Pierwsze świadectwo
Dzieje 10:1-7 1
A w Cezarei był pewien człowiek imieniem Korneliusz, setnik z oddziału
zwanego Italskim; 2 Pobożny i bojący się Boga wraz z całym swoim domem.
Dawał on wielkie jałmużny ludowi i zawsze modlił się do Boga. 3 Około
dziewiątej godziny dnia ujrzał wyraźnie w widzeniu anioła Boga, który
przyszedł do niego i powiedział: Korneliuszu! 4 A on uważnie patrzył na
niego i będąc przestraszonym, zapytał: Co, Panie? I odpowiedział mu:
Twoje modlitwy i jałmużny dotarły przed oblicze Boga jako przypomnienie.
5 Dlatego teraz poślij mężczyzn do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego
Piotrem. 6 Zatrzymał się on u pewnego Szymona, garbarza, który ma dom
nad morzem. On ci powie, co masz robić. 7 A gdy anioł, który mówił z
Korneliuszem, odszedł, ten zawołał dwóch swoich sług i pobożnego
żołnierza spośród tych, którzy stale mu posługiwali; 8 I opowiedziawszy
im wszystko, posłał ich do Jafy.
- Jest to drugi wyjątkowy moment w historii kościoła gdy poganie zostają włączeni do ciała Chrystusa w mocy Ducha Świętego.
- Korneliusz i cały jego dom (rodzina i sługi) to poganie będący
ludźmi pobożnymi, mającymi bojaźń Bożą; to osoby szukające Pana, ich
serca są gotowe na przyjęcie Słowa, wersy 2-4, Dzieje 10:30, Dzieje 11:13-14
- W tym czasie nie są jeszcze zbawieni, nie należą do kościoła, nie są ochrzczeni Duchem Świętym w ciało Chrystusa.
- Potrzebują usłyszeć dobrą nowinę (ewangelię) aby być zbawionymi (Dzieje 11:14, 1 Kor. 1:21)
Drugie świadectwo
Dzieje 10:30-48 30
A Korneliusz odpowiedział: Cztery dni temu pościłem aż do tej godziny, a
gdy o godzinie dziewiątej modliłem się w swoim domu, stanął przede mną
pewien mąż w jasnej szacie; 31 I powiedział: Korneliuszu, twoja modlitwa
została wysłuchana, a twoje jałmużny dotarły przed oblicze Boga jako
przypomnienie. 32 Dlatego poślij do Jafy i wezwij Szymona, zwanego
Piotrem. Zatrzymał się on w domu Szymona, garbarza, nad morzem. Gdy
przyjdzie, będzie z tobą mówić. 33 Natychmiast więc posłałem po ciebie, a
ty dobrze zrobiłeś, że przyszedłeś. A teraz jesteśmy tu wszyscy obecni
przed Bogiem, aby słuchać wszystkiego, co ci Bóg nakazał. 34 Wtedy Piotr
otworzył usta i powiedział: Prawdziwie dostrzegam, że Bóg nie ma
względu na osoby; 35 Ale w każdym narodzie miły jest mu ten, kto się go
boi i czyni to, co sprawiedliwe. 36 A jeśli chodzi o słowo, które posłał
synom Izraela, zwiastując pokój przez Jezusa Chrystusa, który jest
Panem wszystkich; 37 Wy wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy
od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan; 38 Jak Bóg namaścił Duchem
Świętym i mocą Jezusa z Nazaretu, który chodził, czyniąc dobrze i
uzdrawiając wszystkich opanowanych przez diabła, bo Bóg był z nim. 39 A
my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co czynił w ziemi judzkiej i w
Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. 40 Jego też
wskrzesił Bóg trzeciego dnia i sprawił, żeby się objawił; 41 Nie całemu
ludowi, ale świadkom przedtem wybranym przez Boga, nam, którzy z nim
jedliśmy i piliśmy po jego zmartwychwstaniu. 42 Nakazał nam też głosić
ludowi i świadczyć, że on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i
umarłych. 43 Temu wszyscy prorocy wydają świadectwo, że przez jego imię
każdy, kto w niego wierzy, otrzyma przebaczenie grzechów. 44 A gdy
jeszcze Piotr mówił te słowa, Duch Święty zstąpił na wszystkich
słuchających tej mowy. 45 I zdziwili się ci wierzący pochodzący z
obrzezania, którzy przyszli z Piotrem, że dar Ducha Świętego został
wylany także na pogan. 46 Słyszeli ich bowiem mówiących językami i
wielbiących Boga. Wtedy Piotr się odezwał: 47 Czy ktoś może odmówić
wody, żeby byli ochrzczeni ci, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my?
48 I nakazał ochrzcić ich w imię Pana. I prosili go, aby u nich został
kilka dni.
- Głoszenie ewangelii, słów przez które przychodzi wiara i zbawienie
(chrzest Duchem Świętym czyli zanurzenie w Duchu) występuje w wersach 34-43 (patrz również Dzieje 11:15)
- Potem następuje napełneinie mocą Ducha Świetego, wers 44-46
- Otrzymać Ducha Świętego – patrz Ezechiel 36:25-27
Trzecie świadectwo
Dzieje 11:11-17 11
I zaraz trzej mężczyźni posłani do mnie z Cezarei stanęli przed domem, w
którym byłem. 12 I powiedział mi Duch, abym z nimi poszedł bez wahania.
Szło też ze mną tych sześciu braci i weszliśmy do domu tego człowieka.
13 On nam opowiedział, jak ujrzał w swoim domu anioła, który stanął i
powiedział do niego: Poślij ludzi do Jafy i przywołaj Szymona, zwanego
Piotrem. 14 On ci powie słowa, przez które będziesz zbawiony, ty i cały
twój dom. 15 A gdy zacząłem mówić (ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν en de to arksasthai me lalein),
zstąpił na nich Duch Święty, tak jak na nas na początku. 16 I
przypomniałem słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy
będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. 17 Jeśli więc Bóg dał im ten sam
dar co nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, kim ja jestem,
abym mógł zabronić Bogu?
... A gdy zacząłem mówić...
ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν – en de to arksasthai me lalein - wyrażenie można również przetłumaczyć podczas gdy mówiłem.
W Dziejach 10:44 opisano to wydarzenie następująco: A gdy jeszcze Piotr mówił te słowa,
- Mowa ta czyli głoszenie dobrej nowiny trwało długo, poświęcone mu zostało aż (10 wersów Dzieje 10:34-43)
- Kiedy Piotr mówi ”ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świetym” odnosi się do fragmentu w księdze Ezechiela
Ezechiela 36:26-27
26 I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę
z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. 27 Mojego
ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według
moich przykazań, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je.
- Darem jest Duch Święty, poganie zostali w tym momencie włączeni do ciała Chrystusa, otrzymali nowe serca
- Potem zostali wypełnieni mocą Ducha Świętego, przejawiającą się w mówieniu obcymi językami
- Następnie Piotr nakazuje chrzest wodny tym, którzy otrzymali dar zbawienia i wiary, nie chce się przeciwstawiać woli Boga, wers 17
Kolejność wydarzeń
Włączenie Joanitów do Kościoła
Dzieje 19:1-7 1
I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice
wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; 2
Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A
oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. 3
Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli:
W chrzcie Jana. 4 Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty,
mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w
Jezusa Chrystusa. 5 Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana
Jezusa. 6 A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch
Święty i mówili językami, i prorokowali. 7 Wszystkich mężczyzn było
około dwunastu.
- Joanici (uczniowie Jana Chrzciciela) byli trzecią grupą (nie byli
niewierzącymi Żydami, nie byli poganami) włączoną do Ciała Chrystusa.
- Joanici nie znali całej ewangelii, wers 2-3
- Pełna ewangelia zostaje im głoszona, wers 4
- Aby móc przyjąć chrzest wodny należy wierzyć pełnym sercem, jest to konieczny warunek
Dzieje 8:36-37
36 A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch
powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być
ochrzczony? 37 I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca,
możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
Nowe serce jest darem od Boga
- 5 Mojż. 30:6 I
obrzeże Pan, Bóg twój, serce twoje, i serce nasienia twego, abyś miłował
Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy
twojej, abyś mógł żyć.
- Ezech. 11:19 Bo im dam serce jedno, i ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę sece kamienne z ciała ich, a dam im serce mięsiste,
- Ezech. 36:26-27
26. I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnetrza, i
usune z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce miesiste. 27.
Mojego ducha dam do waszego wnetrza i uczynie, ze będziecie postepowac
według moich przykazan, moich praw będziecie przestrzegac i wykonywac
je.
Wiara jest darem od Boga
- Jan 3:27 Odpowiedział Jan: Człowiek nie może otrzymać niczego, jeśli mu nie będzie dane z nieba.
- Jan 6:63-65 63
Duch jest tym, który ożywia, ciało nic nie pomaga. Słowa, które ja wam
mówię, są duchem i są życiem. 64 Lecz są wśród was tacy, którzy nie
wierzą. Jezus bowiem wiedział od początku, którzy nie wierzyli i kto
miał go zdradzić. 65 I mówił: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może
przyjść do mnie, jeśli mu to nie jest dane od mojego Ojca.
- 2 Piotr. 1:1
Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy
otrzymali wiarę równie cenną jak nasza, dzięki sprawiedliwości naszego
Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
- Dzieje 18:27
Kiedy chciał udać się do Achai, bracia go zachęcili i napisali do
uczniów, aby go przyjęli. Gdy tam przybył, bardzo pomagał tym, którzy
uwierzyli dzięki łasce Bożej.
- Efez. 2:8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga.
Kolejność wydarzeń
- Chrzest wodny (Dzieje 19:5) musiał zostać poprzedzony regeneracją i wyznaniem wiary (Dzieje 8:36-37) inaczej nie doszło by do chrztu.
...w imię Pana Jezusa...
- chrzest dla Niego i jego posługi;
- być poświęcony przez publiczne wyznanie Jego imienia jako jedynej nadziei grzeszników, Odkupiciela
- być ochrzczonym w Niego który jest fundamentem
- być mu oddanym
- być ochrzczonym w imię Jezusa Chrystusa to być ochrzczonym w Chrystua Gal. 3:27-28, 1 Kor.12:13
- po chrzcie Duchem Świętym następuje napełnienie Duchem Świętym przez nałożenie rąk, Dzieje 19:5
ZANURZENIE (CHRZEST) W DUCHU ŚWIĘTYM
|
NAPEŁNIENIE DUCHEM ŚWIĘTYM
|
Βαπτίζωbaptizō– czasownik - zanurzyć, zanurzać; aby całkowicie zmoczyć; dosłownie „kąpiel pod”.
Βάπτωbaptó - zanurzam, zabarwić, to znaczy całkowicie przykryć płynem.
|
πλήθωplḗthō – czasownik - wypełnić, napełnić, pełnia, dostarczyć, wyposażyć, zaopatrzyć.
πλήρηςplérés – przymiotnik – pełen, okupowany przez, obfitujący.
|
W Duchu Świętym zanurza Jezus Mat. 3:11, Mar. 1:8, Łuk. 3:16,Dzieje 2:33
|
Mocą Ducha Świętego wypełnia sam Duch Święty 1 Kor. 12:8-11
|
Zanurzenie w Duchu to jednorazowe wydarzenie Jan 3:1-8, Ezech. 36:25-27
|
Napełnienie Duchem to wielokrotne przeżycie Dzieje 4:31
|
Zanurzenie w Duchu to nieodczuwalne wydarzenie Jan 3:8
|
Napełnienie Duchem jest odczuwalnym przeżyciem Dzieje 4:31 , Dzieje 4:8, Łuk. 1:67, Łuk. 1:41-42, Dzieje 2:1-8
|
Cechy zanurzenia w Duchu Świętym Odrodzenie i odnowienie, Tyt. 3:5, Jan 3:5 To włączenie do społeczności wierzących, 1 Kor. 12:13 Zapieczętowanie na dzień odkupienia, Efez. 1:13 Rękojmia, 2 Kor. 5:5 Uświęcenie, 2 Tes. 2:13-14
|
Cechy napełnienia Duchem Świętym Prorokowanie, Łuk. 1:67 Wołanie donośnym głosem, Łuk. 1:41-42 Mówienie zagranicznymi językami, Dzieje 2:1-8 Przemawianie z mocą, Dzieje 4:8 Odwaga głoszenia Słowa,Dzieje 4:31 Składanie świadectwa, Dzieje 7:55-56 Sprowadzenie ślepoty, Dzieje 13:9-11 Mądrość, wiedza, 1 Kor. 12:8
|
Zanurzony w Duchu może być tylko chrześcijanin. Odrodzenie dotyczy wyłącznie ludzi wierzących.
|
Napełnieni Duchem Świętym byli nie tylko chrześcijanie. Judasz był napełniony Duchem Świętym, Mat. 10:1, Mar. 6:7, Łuk. 9:1 Zachariasz arcykapłan religii żydowskiej, Łuk. 1:67 Żona arcykapłana żydowskiego, Łuk. 1:41-42 Jozue, przywódca żydowski, 5 Mojż. 34:9 Samson, sędzia Izraela, Sędz. 5:13-15 Kajfasz najwyższy kapłan żydowski, Jan 11:49-51
|